Estradiol (oznaczany skrótem E2) to jeden z najważniejszych żeńskich hormonów płciowych z grupy estrogenów. Produkowany głównie przez dojrzewające pęcherzyki jajnikowe, odgrywa kluczową rolę w regulacji cyklu miesiączkowego, przygotowaniu błony śluzowej macicy (endometrium) do implantacji zarodka oraz utrzymaniu wczesnej fazy ciąży.

W kontekście diagnostyki niepłodności oznaczenie poziomu estradiolu we krwi jest niezwykle istotne, ponieważ:

• Pozwala ocenić funkcję jajników – niski poziom może świadczyć o niewydolności jajników, z kolei bardzo wysoki – o zespole policystycznych jajników (PCOS) lub obecności torbieli czynnościowych.

• Pomaga monitorować owulację – wzrost stężenia estradiolu w pierwszej fazie cyklu wskazuje na dojrzewanie pęcherzyka Graafa i zbliżającą się owulację.

• Jest niezbędny w monitorowaniu stymulacji hormonalnej w procedurach in vitro (IVF) – regularne pomiary estradiolu pozwalają na ocenę odpowiedzi jajników na leki hormonalne i optymalne zaplanowanie punkcji jajników.

• Wpływa na jakość endometrium – odpowiedni poziom estradiolu umożliwia prawidłowe przygotowanie macicy na przyjęcie zarodka.

Badanie wykonuje się z krwi żylnej, najczęściej w określonym dniu cyklu miesiączkowego – zazwyczaj między 2. a 5. dniem w celu oceny rezerwy jajnikowej, lub w kolejnych dniach cyklu w ramach monitorowania owulacji.

Nieprawidłowy poziom estradiolu może być jednym z istotnych czynników utrudniających zajście w ciążę, dlatego jego oznaczenie jest standardowym elementem diagnostyki hormonalnej w leczeniu niepłodności. W połączeniu z innymi hormonami (FSH, LH, AMH, progesteron) pozwala lekarzowi na dokładną ocenę pracy układu rozrodczego kobiety i dobór najlepszego planu leczenia.